بررسی فلوریستیک منطقه شمال بادرود، استان اصفهان

تحقیق حاضر معرفی فلور، شکل رویشی، تحلیل پراکنش جغرافیایی (کورولوژی) پوشش گیاهی منطقه شمال بادرود است که ساختار گونه‌ای و انواع شکل‌‌های رویشی و پراکنش جغرافیایی گیاهان این منطقه را بررسی می‌کند. این منطقه بیابانی در 30 کیلومتری شمال شهرستان نطنز و در ارتفاع 946 متر تا 1021 متر واقع، از دو بخش اصلی شامل تپه‌های شنی و دشت‌های سنگریزه‌ای تشکیل شده است. در مجموع، 63 گونه متعلق به 49 جنس و 15 خانواده در منطقه ثبت شد که 11 گونه به رده تک‌لپه‌ای‌ها و 52 گونه به رده دولپه‌ای‌ها تعلق داشتند. اغلب گونه‌های شناسایی شده به خانواده‌های Asteraceae (2/22 درصد)، Chenopodiaceae (0/19 درصد)، Poaceae (9/15 درصد)، Brassicaceae (3/14 درصد) و Boraginaceae (5/9 درصد) تعلق داشتند. جنس‌های Astragalus، Salsola، Seidlitzia و Stipagrostis هر کدام با 3 گونه بیشترین حضور را در منطقه نشان می‌دهند. تروفیت‌ها با 67/66 درصد شکل‌ رویشی غالب منطقه را تشکیل می‌دهند و همی‌کریپتوفیت‌ها با 87/15 درصد، کامئوفیت‌ها با 52/9 درصد و فانروفیت‌ها با 93/7 درصد به ترتیب در رده‌های بعدی قرار دارند. تحلیل پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه نشان داد که گونه‌های ایرانی-تورانی با 14/57 درصد رویش غالب منطقه، گونه‌های ایرانی-تورانی/صحارا-سندی63/20 درصد، ایرانی-تورانی/صحارا-سندی/مدیترانه‌ای 35/6 درصد، ایرانی-تورانی/مدیترانه‌ای 17/3 درصد، گونه‌های جهان‌وطن 17/3 درصد، گونه‌های ایرانی-تورانی/اروپا-سیبری/مدیترانه‌ای 17/3 درصد، صحارا-سندی/مدیترانه‌ای 59/1 درصد و ایرانی-تورانی/صحارا-سندی/صحارا-عربی 59/1 درصد از رویش‌های ناحیه را به خود اختصاص داده‌اند. در این منطقه گونه‌های Pterochaenia stewartii ،Reicharidia orientalis و Silene arenosa شناسایی شد که برای نخستین بار از استان اصفهان گزارش می‌شوند.